چسب های ضد حساسیت کاغذی در دو اندازه به صورت پهن و باریک نسبت به رطوبت مقاوم اند و نرم هستند و برای نگه داشتن انواع پانسمان ها مناسب می باشند. همچنین جایگزین های مناسبی برای چسب ها قدیمی تر که برای فیکس کردن بانداژها بکار می رفتند کاربرد دارند.

این چسب ها به راحتی از پوست جدا می شوند و از خود جای نمی گذارند. چسب های ضد حساسیت کاغذی ملایم با پوست، بدون پرز و بدون لاتکس هستند. طوری طراحی شده اند که برای حفظ یکپارچگی پوست تنفس می کنند. برای قرارگیری ایمن به خوبی روی پوست مرطوب می چسبند. چسب کاغذی سبک وزن و ریز مشبک است که حتی در حالت مرطوب نیز منافذ هوایی دارد.

چسب های ضد حساسیت کاغذی مدکو بهترین گزینه ای خوب به جای چسب های زینک اکساید یا لکو پلاست برای فیکس کردن انواع پانسمان ها می باشند. این چسب ها از جنس پلی اتیلن هستند. نسبت به هوا و بخار آب، نفوذپذیر است و به پوست اجازه تنفس، تهویه و عبور رطوبت ناشی از تعریق را می‌دهند،

بنابراین حتی در صورت پوشاندن سطوح وسیع پوست و استفاده طولانی ‌مدت، هیچ‌ افتادگی و اتفاقی بروز نخواهد داد. چسب های ضد حساسیت کاغذی که در هنگام بستن بانداژها ومصارف پزشکی به کار می روند، به دلیل اینکه از مواد مرغوب متناسب با پوست بدن ساخته شده اند، ایجاد آلرژی پوستی و حساسیت نمی کنند و قدرت چسبنگی بالایی دارند. همچنین علاوه بر مصارف درمانی در حوزه های پرستاری و تخصصی می توان در طیف گسترده تری از جمله مصارف خانگی نیز از این چسب ها استفاده کرد.

اگر به باند چسب حساسیت دارید، اغلب به اکریلات و متاکریلات واکنش نشان می دهید. اینها مواد شیمیایی هستند که معمولاً در تولید چسب های نواری برای چسبندگی آنها استفاده می شود. معمولا دو نوع واکنش به آلرژی چسب، درماتیت تماسی تحریک کننده و درماتیت تماسی آلرژیک است. آنها علائم مشابه اما کمی متفاوت دارند.

بعضی از علائم آلرژیک را میتوان به سرخی، خارش، پوستی ترک خورده و پوسته پوسته شده، تاول هایی که ممکن است نمایان شوند، به خصوص اگر خراشیده شوند، پوسته شدن روی بثورات پوستی یا تاول اشاره کرد. درماتیت تماسی آلرژیک منجر به نسخه های شدیدتری از این علائم می شود. این یک واکنش ایمنی به یک ماده حساسیت زاست، اما معمولا فقط در ناحیه ای که با ماده حساسیت زا تماس می گیرد تأثیر می گذارد.

درماتیت تماسی تحریک پذیر زمانی اتفاق می افتد که پوست با ماده سمی یا تحریک کننده تماس پیدا کند. حتی می تواند به دلیل محکم بودن باند ایجاد شود. علائم درماتیت تماسی آلرژیک با هر مواجهه می تواند بدتر شود، در حالی که علائم درماتیت تماسی تحریک کننده معمولاً هر بار شدت یکسانی دارند.

در بسیاری کارهای درمانی پزشکی از چسب ضد حساسیت برای کمک به چسبیدن به پوست و پوشاندن زخم ها استفاده می شود. اما حساسیت به مواد موجود در این چسب ها ممکن است ایجاد شود. همچنین حساسیت به شتاب دهنده های لاتکس یا لاستیک موجود در خود چسب نیز وجود دارد. حساسیت به بانداژهای چسبناک ممکن است ناخوشایند باشد،

اما گزینه های جایگزین دیگری برای آن وجود دارد. حساسیت به چسب های کاغذی استفاده شده در باند وجود دارد. اما شایع ترین واکنش درماتیت تماسی تحریک کننده است که یک واکنش آلرژیک واقعی نیست. بیشتر بثورات پوستی ناشی از بانداژهای چسبی را می توان در خانه درمان کرد، اما اگر بثورات پوستی دردناک باشد، تاول بزند یا علائم دیگری مانند تب یا تنگی نفس داشته باشید به پزشک مراجعه کنید.